Mnogi ljudi sa dijabetesom moraju bosti prste nekoliko puta dnevno da bi izmjerili nivo šećera u krvi i odlučili o dozama insulina koje su im potrebne. Implantati ćelija pankreasa koji normalno prave inzulin u telu – takozvane β ćelije- mogu ovaj proces učiniti nepotrebnim. Isto tako, ćelijski implantati se mogu korisiti kao tretman za liječenje drugih oboljenja uključujući rak, srčanu insuficijenciju, hemofiliju, glaukom i Parkinsonovu bolest. Ali ovakve ćelije imaju veliki nedostatak: primaoci moraju neograničeno uzimati imunosupresive da bi sprečili odbacivanje imunološkog sistema. Takvi ljekovi mogu dovesti do ozbiljnih nuspojava, uključujući povećani rizik od infekcije ili malignih bolesti.

Danas se ćelije koje se implatiraju izvlače iz životinja, ljudskih leševa ili su izvedene iz ljudskih ćelija.

Tokom nekoliko decenija naučnici su osmislili načine da ‘zatvore’ ćelije u polupropusne zaštitne membrane koje sprečavaju imunološki sistem da napada implantirane ćelije. Ove kapsule i dalje dozvoljavaju protok nutrijenata i drugih malih molekula, potrebnih hormona ili drugih terapijskih proteina. Ipak, ako imuni sistem posmatra sam zaštitni materijal kao strani, to će prouzrokovati rast ožiljnog tkiva (fibroze) iznad kapsula. Ova fibroza”će spriječiti hranljive materije da dođu do ćelija i time ih ubijaju.

Dalja istraživanja su tekla ka rješavanju problema fibroze. Na primjer, 2016. godine tim na Tehnološkom institutu u Masačusetsu objavio je način da implantate učini nevidljivim za imuni sistem. Nakon proizvodnje i skeniranja stotina materijala, istraživači su se odlučili za hemijski izmijenjenu verziju gela zvanog alginat. Kada su implantirali β ćelije pankreasa inkapsulirane u ovaj gel u dijabetičke miševe, ćelije su odmah proizvele insulin kao odgovor na promjenu nivoa šećera u krvi – držeći ih pod kontrolom tokom šestomjesečne studije. Nije uočena fibroza.

Jednog dana implantirajuće ćelijske terapije mogu uključivati širi niz tipova ćelija, uključujući i neke inženjerske kroz sintetičku biologiju. Ovo su još uvijek rani dani. Ni bezbjednost ni efikasnost inkapsulirane ćelijske terapije nisu dokazane u velikim kliničkim ispitivanjima, ali znakovi su ohrabrujući.

Literatura: Sang Yup Lee, 2018., Implantable Drug-Making Cells, Scientific American

https://naucnenovosti.me/wp-content/uploads/2019/02/encapsulated_beta_cells_Anderson_lab_800x500.jpghttps://naucnenovosti.me/wp-content/uploads/2019/02/encapsulated_beta_cells_Anderson_lab_800x500-150x150.jpgadminMedicinaMnogi ljudi sa dijabetesom moraju bosti prste nekoliko puta dnevno da bi izmjerili nivo šećera u krvi i odlučili o dozama insulina koje su im potrebne. Implantati ćelija pankreasa koji normalno prave inzulin u telu - takozvane β ćelije- mogu ovaj proces učiniti nepotrebnim. Isto tako, ćelijski implantati se...Naučne Novosti