Otkriće gigantskih virusa koji mogu biti inficirani drugim virusima i pri tome se razboljeti, pokrenulo je debatu u naučnom svijetu o tome da li virusi, nasuprot dosadašnjim shvatanjima, zapravo pripadaju živom svijetu

,,Nema sumnje – to je živi organizam”, kaže Žan Mišel Klaveri, virusolog u Nacionalnom naučno-istraživačkom centru (CNRS) u Marselju. ,,Činjenica da može da se razboli čini ga živim organizmom”.

Gigantski mamavirusi (crveno obojeni) i mnogobrojni satelitski virusi nazvani Sputnjik (zeleno obojeni)

Gigantski virusi fasciniraju virusologe još od 2003. godine, kada je tim predvođen Klaverijem i Didieom Rauom sa CNRS-a, prijavio otkriće prvog „džina“ među virusima. Virus je bio izolovan iz ameba u Bredfordu u Ujedinjenom Kraljevstvu više od decenije prije ovog otkrića ali je prvobitno bio pogrešno smatran za bakteriju zbog svoje veličine i nije dalje ispitivan.

Međutim, detaljna ispitivanja koja su sproveli virusolozi u Marselju su pokazala da se zapravo radi o gigantskom virusu čiji genom sadrži preko 900 gena koji kodiraju proteine. Poređenja radi, česti virusi kao što su virus gripa ili HIV sadrže samo po desetak gena. Osim toga, novootkriveni virus je imao veći genom od pojedinih bakterija.

Nazvan je Acanthamoeba polyphaga mimivirus i smatrano je da je dio mnogo veće porodice gigantskih virusa. „Bio je to uzrok velike uzbuđenosti u virusologiji“, kaže Eugen Konin iz Nacionalnog centra za biotehnološke informacije u Betezdi, Merilend. „Ovim otkrićem je pređena imaginarna granica koja je postojala između virusa i ćelijskih organizama“.

A onda su, 2008. godine, Rau, Konin i njihove kolege izolovali novi soj virusa još većih dimenzija koji je nazvan Mamavirus. Međutim, ono što je bilo još interesantije je da je na elektronskom mikroskopu uz njega uočen i drugi virus, značajno manjih dimenzija, blisko povezan sa mamavirusom. Ovaj misteriozni ,,pratilac” mamavirusa nazvan je Sputnjik po prvom satelitu koji je napravio čovjek.

Sa samo 21 genom, Sputnjik je sićušan u odnosu na mamavirus ali izuzetno ,,podmukao”. Gigantski mamavirus inficira amebu i pri tome koristi širok spektar gena kako bi izgradio ,,virusnu fabriku” koja će biti središte buduće proizvodnje novih virusnih čestica. Međutim, Sputnjik inficira ovu ,,virusnu fabriku” i otima njenu mašineriju zarad sopstvenog umnožavanja. Tim je takođe otkrio da ove ćelije- koje su istovemeno inficirane mamavirusom i Sputnjikom, proizvode znatno manji broj mamavirusa koji su, pored toga, često deformisani pa stoga i manje efikasni u daljem širenju infekcije. To sugeriše da je Sputnjik efikasni parazit na virusima koji izaziva bolest svog domaćina što je prvi takav slučaj zabilježen među virusima.

Tim naznačava da je Sputnjik „virofag“- virus koji inficira druge viruse. Nalik već dugo poznatim bakteriofazima- virusima koji inficiraju bakterije. „On inficira ovu „fabriku“ na sličan način na koji bakteriofag inficira bakteriju“, kaže Konin. ,,Radi ono što svaki parazit može- iskorišćava svog domaćina radi sopstvenog umnožavanja“.

Virofazi mogu biti učestali kod cvetanja planktona

Nakon ovih otkrića uslijedili su pronalasci novih gigantskih virusa koji takođe inficiraju amebe, u morskoj vodi uz obalu Čilea: Megavirus koji je bio nešto veći od mimivirusa (2011. godine) i Pandoravirus salinus– sa skoro tri puta većim brojem gena od mimivirusa (2013. godine).

Prema nekim virusolozima, ova otkrića mogu imati globalne implikacije. Ispitivanja okeanske vode su otkrila učestalo prisustvo genetičkih sekvenci blisko povezanih sa gigantskim virusima što navodi na sumnju da su oni česti paraziti na planktonu. Džinovski virusi nisu godinama uočavani iz razloga što su filteri koji se koriste za ukljanjanje bakterija uklanjali i njih.

Regulacijom rasta i odumiranja planktona, džinovski virusi i satelitski virusi kao što je Sputnjik mogu imati značajan uticaj na okeanske cikluse nutrijenata i klimu. „Ovi virusi mogu biti glavni igrači u globalnim sistemima“, kaže Kurtis Satl, ekspert za marinske viruse na Univerzitetu Britanske Kolumbije u Vankuveru.

„Mislim da ćemo u budućnosti pronaći ogroman broj novih virusa u okeanima i na drugim mjestima“, kaže Satl; 70 % gena virusa identifikovanih u okeanima nije nikada ranije viđeno. „To naglašava koliko malo zapravo znamo o ovim organizmima – i ne upotrebljavam ovaj termin slučajno“.

Izvor: www.nature.com

Priredio: Jovan Vukić

https://naucnenovosti.me/wp-content/uploads/2014/02/New-Picture1.pnghttps://naucnenovosti.me/wp-content/uploads/2014/02/New-Picture1-150x150.pngadminBiologijavirusiOtkriće gigantskih virusa koji mogu biti inficirani drugim virusima i pri tome se razboljeti, pokrenulo je debatu u naučnom svijetu o tome da li virusi, nasuprot dosadašnjim shvatanjima, zapravo pripadaju živom svijetu ,,Nema sumnje - to je živi organizam”, kaže Žan Mišel Klaveri, virusolog u Nacionalnom naučno-istraživačkom centru (CNRS) u...Naučne Novosti