Plutonijumom kontaminirani otpad

Istraživači sa Univerziteta Šefild pokazali su da miješanjem otpada kontaminiranog plutonijumom, uz odgovarajuće aditive, sa šljakom iz visokih peći, kroz proces prevođenja u staklo, smanjuje se zapremina otpada za nekih 85 do 95 procenata. Tim procesom se efikasno „zaključava“ radioaktivni plutonijum i dobija stabilan krajnji proizvod.

Taj pristup se može koristiti i prilikom tretiranja velikih zapremina mješovitog otpada koji nastaje u toku čišćenja velikih elektrana, kao što je oštećena Fukušima.

„Ukupan obim plutonijumom kontaminiranog otpada iz prerade i povlačenjem određenih materijala iz upotrebe u Velikoj Britaniji se procjenjuje na preko 31000 m3, to je recimo dovoljno da se popuni toranj sedam puta veći od Big Bena“, kaže vodeći istraživač na tom projektu, Neil Hyatt. „Naš proces bi smanjio ovu zapreminu otpada na okvire jednog Big Bena.“

Trenutni način tretiranja plutonijumom kontaminiranog otpada uključuje cementnu inkapsulaciju, proces kojim se obično povećava ukupna zapremina. Hyatt kaže: „Ako možemo da smanjimo zapreminu otpada koji na kraju treba da se čuva i zakopa, onda možemo značajno da smanjimo i troškove. Istovremeno naš proces može da stabilizuje plutonijum u obliku više materijala otpornih na koroziju, tako da se na ovaj način može poboljšati i bezbjednost i društveno prihvatanje geološkog odlaganja“.

Tim iz Šefilda, zagrijavajući smješu od određenih predstavnika plutonijumom zagađenog otpada, cerijuma kao aditiva i šljake iz visokih peći, nusproizvoda dostupnog iz proizvodnje čelika, dobijali su staklo. Ovaj proces poznat je kao vitrifikacija.

Ključni cilj istraživanja  bio je da se pokaže da postoji isplativa tehnika kojom bi se mogle na dobar način, uz odgovarajući aditiv, tretirati sve očekivane varijacije ovakavog otpada.

„Poznato je da cerijum ima slično ponašanje kao plutonijum, tako da predstavlja dobar i sigurniji put za razvijanje tehnika kao što je ova“, objašnjava profesor Hyatt. „Našom metodom se proizvodi čvrst i stabilan finalni  proizvod, zato što se termičkim tretmanom razgrađuju svi plastični i organski materijali. Ovo je velika olakšica, jer je teško sa sigurnošću predvidjeti kako će degradacija plastike i organskih materijala uticati na kretanje plutonijuma ispod zemlje.“

Ovaj tim nastavlja da radi na optimizaciji procesa vitrifikacije, a ovo dosadašnje njihovo istraživanje je objavljeno u časopisu Journal of Nuclear Materials, a prenosi Science Daily.

Problem koji se često javlja i u Crnoj Gori oko određivanja lokacije za deponije nije pak zaobišao ni Veliku Britaniju. Iako je krajnji cilj geološko odlaganje visokoaktivnih materijala, lokacija za to još nije pronađena.

Preveo i priredio Jovan Adžić

https://naucnenovosti.me/wp-content/uploads/2014/01/6.jpghttps://naucnenovosti.me/wp-content/uploads/2014/01/6-150x150.jpgadminHemijaKontaminirani otpad,PlutonijumIstraživači sa Univerziteta Šefild pokazali su da miješanjem otpada kontaminiranog plutonijumom, uz odgovarajuće aditive, sa šljakom iz visokih peći, kroz proces prevođenja u staklo, smanjuje se zapremina otpada za nekih 85 do 95 procenata. Tim procesom se efikasno „zaključava“ radioaktivni plutonijum i dobija stabilan krajnji proizvod. Taj pristup se može...Naučne Novosti